آسیب شناسی تعاونی های تولید روستایی نمونه موردی بخش زرقان (شهرستان شیراز)

چکیده تعاونی های تولید روستایی برای مقابله با مشکلات و پیامدهای ناشی از اجرای اصلاحات ارضی در اوایل دهه 1350 به عنوان نظام بهره برداری مناسب توسط دولت در برخی روستاهای کشور تشکیل شد و تا کنون دولت اعتبارات زیادی برای ترویج، توسعه و حمایت آن ها هزینه کرده است. این شرکت ها نقش زیادی را در توسعه اقتصادی کشور بازی می کند ولی از زمان تشکیل آن ها تا دارای مشکلات و نقایص فراوانی بوده است که مانع از دستیابی آن ها به اهداف توسعه شده است. هدف پژوهش حاضر آسیب شناسی تعاونی های تولید روستایی بخش زرقان است. جامعه آماری در این پژوهش عبارتند از مجموع اعضای تعاونی های تولید روستایی بخش زرقان می باشند که تعداد این اعضاء 2166 نفر می باشند که 291 نفر از آن ها از طریق نمونه گیری انتخاب شدند. این تحقیق از نوع تحلیلی – توصیفی است و با استفاده از پرسشنامه، مصاحبه، انجام مطالعات اسنادی انجام شده و در تحلیل کارایی تعاونی های مربوطه از تکنیک تاپسیس استفاده شده است. برای پایایی ابزار پژوهش پرسشنامه در اختیار تعدادی اعضای تعاونی قرار گرفت و آلفای کرونباخ آن محاسبه شد که رقم 5/87 درصد به دست آمد که رقم قابل قبولی است. نتایج تحقیق نشان داد که مهمترین آسیب هایی که تعاونی های تولید را تهدید می کند به ترتیب عبارتند از: کمبود منابع مالی، عدم آگاهی اعضاء از تعاون، عدم مشارکت اعضاء در تعاونی، عدم همبستگی بین اعضاء، عدم اعتماد از اعضاء و کارکنان، تضاد اجتماعی. از طرف دیگرکارایی تعاونی های مورد تحقیق با استفاده از تکنیک تاپسیس اندازه گیری شد که کاراترین تعاونی ها به ترتیب عبارتند از: تعاونی مهریان، تعاونی رحمت آباد، تعاونی مقرب، تعاونی لپویی، تعاونی بند امیر، تعاونی ملک آباد، تعاونی آهوچر، تعاونی خیرآباد.